Leif Garrett

Kim jest Leif Garrett?

Leif Garrett zaczął grać, gdy miał pięć lat. Zadebiutował w filmie fabularnym w latach 1969 Bob i Carol i Ted i Alice . Garrett pojawił się również w latach 1973 Z podniesionym czołem . Dwa lata później zagrał w krótkometrażowym serialu telewizyjnym Trzy na drogę . Garrett rozpoczął karierę muzyczną w 1977 roku od takich hitów jak „Surfin' U.S.A.” i „Obiegająca Sue”. W następnym roku wydał swoją największą piosenkę w swojej karierze, „I Was Made for Dancing”. Najnowszy album Garretta to lata 2007 Trzy strony . . . . W 2010 roku Garrett upublicznił swoją długą walkę z nadużywaniem substancji odurzających Rehabilitacja gwiazd .

Wczesne życie i kariera

Piosenkarz i aktor Leif Garrett urodził się 8 listopada 1961 roku w Hollywood w Kalifornii. Urodzony w rodzicach z showbiznesu, Garrett zaczął grać w młodym wieku. Zaczął pracować w wieku około 5 lat i zadebiutował w filmie kilka lat później w przebojowej komedii Bob i Carol i Ted i Alice (1969) w niewymienionej części. Następna znacząca rola filmowa Garretta była w południowym dramacie akcji Z podniesionym czołem (1973) jako jedno z dzieci Buforda Pussera, obrońcy prawa filmu. Jego siostra Dawn Lyn również miała rolę w filmie jako jedno z innych dzieci Pussera.

W telewizji Garrett dostał kilka gościnnych ról, pojawiając się w odcinkach Niania i Profesor , Sprawa rodzinna , oraz Gunsmoke . Zagrał w serialu przygodowym Trzy na drogę jako syn niezależnego fotografa (Alex Rocco), który towarzyszył ojcu w różnych zadaniach wraz z bratem (Vincent Van Patten) w 1975 roku. Niestety, pokaz został odwołany po zaledwie kilku miesiącach nadawania. To rozczarowanie nie przeszkodziło mu w karierze. Pozostał rozchwytywany, występując w takich filmach, jak: Linia hrabstwa Macon (1974) i Chodzenie po wysokich, część 2 (1975) mniej więcej w tym samym czasie.

Kariera muzyczna: piosenki i albumy

Chociaż był popularnym młodym aktorem, Garrett również chciał śpiewać. Podpisał kontrakt z Atlantic Records w 1977 roku iw tym samym roku wydał swój pierwszy album. Zdobywanie hitów z coverami „Surfin’ U.S.A” zespołu Beach Boys. i „Runaround Sue” Diona, Garrett wkrótce zyskał ogromną popularność wśród młodych nastoletnich dziewcząt. Zdjęcia 16-letniej gwiazdy często pojawiały się w magazynach fanowskich, takich jak Tygrys Beat , 16 , oraz Nastolatek Beat . Jego kolejny album dla Atlantic, Nie mogę wyjaśnić (1978) zawierał więcej okładek rockowych z lat 60., w tym The Who „I Can’t Explain”.

Przenosząc się do wytwórni płytowej Scotti Brothers, Garrett wybrał bardziej współczesne brzmienie – disco. Zdobył swój największy dotychczasowy hit z „I Was Made for Dancing” off Czuć potrzebę (1978), który dobrze poradził sobie w kraju i za granicą. Oprócz sukcesu jako piosenkarz nadal działał. Garrett miał powracającą rolę w dramacie domowym Rodzina w 1978 roku jako chłopak Kristy McNichol. Zagrał także w Deskorolka: film (1978).

Poza ekranem Garrett był na ścieżce samozniszczenia. Powiedział, że zaczął brać narkotyki, gdy miał 14 lat. W wieku 17 lat dogonił go sposób na imprezowanie Garretta. Był na haju, kiedy rozbił swój samochód, zostawiając swojego pasażera i najlepszego przyjaciela Rolanda Winklera na wózku inwalidzkim na całe życie. Wywiązała się prawna bitwa między Garrettem a Winklerem, która została później rozstrzygnięta. Jednak poczucie winy Garretta za ten incydent prześladowało go przez lata.

Rozgałęzienie

Pomimo problemów osobistych Garrett wydał jeszcze dwa albumy, To samo dotyczy Ty (1979) i Mój film o Tobie (1981). Zrealizował także kilka występów filmowych, w szczególności Francis Ford Coppola 's Obcy (1983). Jednak pod koniec dekady Garrett prawie zniknął. Później powiedział Los Angeles Times że „Zdecydowałem się odsunąć od tego na chwilę, od wszystkich tych hulaków, ponieważ blask był zbyt jasny. To było zbyt wiele.'

CZYTAJ DALEJ

Pod koniec lat 90. Garrett pojawił się w serialu 8-ścieżkowa retrospekcja na kablowym kanale muzycznym VH-1, zastępując kolejnego nastoletniego łobuza David Cassidy jako gospodarz. Na VH-1 pojawił się Garrett w odcinku z 1999 roku Za muzyką seria. Program obejmował spotkanie Garretta i jego byłego przyjaciela Winklera, który powiedział Garrettowi, że wybaczył mu wypadek. Pozornie trzeźwy, Garrett opowiadał o tym, jak przezwyciężył uzależnienie od heroiny w programie. Jego uzależnienie pokonało go wkrótce po tym, jak odcinek został wyemitowany, kiedy został aresztowany w MacArthur Park w Los Angeles za próbę kupowania narkotyków od zdemaskowanych funkcjonariuszy.

Mniej więcej w tym czasie Garrett wydał również swoje najnowsze dzieło muzyczne jako część grupy o nazwie Godspeed. Nagrali tylko kilka kawałków, zanim rozdzielili się w 1999 roku. Po tym Garrett na krótko dołączył do pionierów grunge, The Melvins. Nagrał nawet wokale do ich coveru przeboju Nirvany „Smells like Teen Spirit” na ich albumie Płacz . Później Garrett założył hardrockowy zespół F8 i odegrał aktywną rolę za kulisami, pisząc większość piosenek grupy.

Ostatnie lata

Pokazując poczucie humoru, Garrett pojawił się jako on sam w Dickie Roberts: Dawna dziecięca gwiazda (2003), z Dawid Spade w roli głównej. W filmie wystąpił także Danny Bonaduce z Rodzina kuropatw i Barry Williams z Grupa Brady'ego. Swój udział w projekcie tłumaczył Los Angeles Times : „Powinieneś być w stanie wyśmiać sobie pewną dozę zabawy”. Później w tym samym wywiadzie Garrett nie żałował, że jest dziecięcą gwiazdą. „Właściwie zrobiłbym to ponownie. To taka rzadka rzecz, aby móc to zrobić. Oczywiście żałujesz, że nie masz informacji, które masz teraz.

Po kolejnym aresztowaniu narkotykowym w 2004 roku Garrett kontynuował swoją muzykę. Wydał singiel „Betty Ford For Xmas” z The Crush-Ups w tym samym roku. Dając szansę telewizji reality, Garrett pojawił się w kilku programach, w tym Gwiazda Daktyle , Dom z lat 70. oraz Czynnik strachu celebrytów .

W 2006 roku Garrett został ponownie aresztowany w Los Angeles. Został zatrzymany przez funkcjonariuszy policji za próbę przejazdu metrem LA bez biletu, a potem policjanci odkryli, że Garrett był w posiadaniu heroiny. Kilka tygodni później zdecydował się przystąpić do programu rehabilitacji uzależnień od narkotyków, gdy zdecydował, że potrzebuje więcej opieki, niż mogło zapewnić jego leczenie ambulatoryjne. Po aresztowaniu pozostał optymistą co do swojej przyszłości, mówiąc: USA dziś że „Jestem byłym uzależnionym od heroiny. Wiem, że mogę to pokonać. Muszę.'

Po odwyku Garrett wystąpił w kilku programach telewizyjnych. Wydał także solowy album, Trzy strony . . ., w 2007 roku, w którym znalazło się ponowne nagranie jego największego przeboju „I Was Made for Dance”. W 2010 roku Garrett podzielił się z opinią publiczną swoją walką z nadużywaniem substancji odurzających jako uczestnik serialu reality Rehabilitacja gwiazd . Następnie kontynuował swoją muzykę, wydając w tym samym roku singiel „Everything”. Garrett pojawił się również gościnnie na albumie Tantric z 2013 roku 37 kanałów .

W sierpniu 2013 roku Garrett zaoferował swoją ciężko zdobytą mądrość jednemu z dzisiejszych idoli nastolatków Justin Bieber . „Nie wierz we własną reklamę” – poradził Garrett młodej gwieździe popu w wywiadzie dla FoxNews.com. „Odgadywanie, kim są twoi prawdziwi przyjaciele, to praca na cały etat. Każdy worek szumowiny, każdy diler narkotyków, każdy kurczak jastrząb chce kawałek ciebie”. Sam Garrett dobrze wie, jak trudne może być zdobycie sławy w tak młodym wieku. „Kiedy masz taką moc w tak młodym wieku” – powiedział Garrett – „i wszystko na wyciągnięcie ręki, wyrzucasz z siebie wizerunek złego chłopca. W tym wieku, testosteron, hormony, wszystkie pieniądze, widzisz co inaczej ujdzie ci to na sucho.'